Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

COCOONING - NO MONEY, HONEY | Πρωινό Σαββάτου...


COCOONING - NO MONEY, HONEY | Πρωινό Σαββάτου...




Καλημέρες! Είναι πρωινό Σαββάτου, ο καιρός αναμένεται αίθριος με ένα ελαφρύ αεράκι να δροσίζει χωρίς να παγώνει και κυρίως χωρίς να φριζάρει τα μαλλιά! Υπό άλλες συνθήκες, θα ‘χα αρχίσει ήδη τα τηλέφωνα να βρω παρέα για πρωινό καφεδάκι και συμπάθεια κάτω από τον ήλιο. Εν τούτοις, καθώς το γιουρούσι το βράδυ αναμένεται πολυέξοδο (το κορίτσι απόψε θέλει.. πίστα) και το μεσημέρι με περιμένουν στο κομμωτήριο να καταθέσω τα 70 μου ευρουλάκια για μαλλιά, νύχια και πρόσωπο, η οικονομική μου κατάσταση επιβάλλει να κάτσω μέσα. Ας είναι..

Τραβάω δυνατά τις κουρτίνες στο πλάι να μπει φως και να ζεστάνει το σαλόνι μου.Με τον καφέ στο φλιτζάνι σερβιρισμένο κι έναν πάκο περιοδικά ξαπλώνω αναπαυτικά στον καναπέ. Το πρωινό μου σήμερα θα περάσει χαλαρά, με διάβασμα και γαλλικό. Κοιτάω από το παράθυρο τα φύλλα που παίζουν στον ήλιο και γεμίζει το βλέμμα μου χρώματα. Ασημένιες, πράσινες και μπλε ηλιαχτίδες με τυφλώνουν. Βαθιά εισπνοή! Αχ, είναι ωραία η ζωή. Ώρες ώρες σκέφτομαι πόσο σπάνια πια βρίσκω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου. Δουλειά, σεμινάρια, απαιτητικές φίλες ακόμη πιο απαιτητική σχέση. Συνήθως, όταν γυρνάω σπίτι χαζεύω λίγο στον υπολογιστή ή στην τηλεόραση, κάνω ένα μπάνιο και κοιμάμαι. Η ζωή μου έχει γίνει ως επί τω πλείστον μαραθώνιος κι εγώ αθλήτρια που προπονείται σε εντατικούς ρυθμούς περιμένοντας τον αγώνα. Αλήθεια όμως ποιός είναι ο αγώνας που πρέπει να δώσω; Συχνά αναρωτιέμαι τον λόγο που η ζωή, όχι μόνο η δική μου δηλαδή αλλά όλων μας, έχει μπει σε αυτήν την λούπα. Και κυρίως πότε άρχισε αυτό; Όταν έπιασα το σπίτι, όταν άρχισα τη δουλειά ή όταν αποφάσισα να σοβαρέψω τη σχέση μου;

Σηκώνομαι, ντύνομαι βιαστικά αλλά είμαι ακόμη αφηρημένη. Πιάνοντας τα κλειδιά του σπιτιού, πίνω την  τελευταία γουλιά καφέ και περνάω το κατώφλι. Στο άκουσμα της πόρτας πίσω μου είμαι και πάλι χαρούμενη˙ χαρούμενη που χαλάρωσα σήμερα, που ήπια ήρεμα το καφεδάκι μου, στο φως του ηλίου, διαβάζοντας αυτό ακριβώς που ήθελα εκείνη τη στιγμή και μπορώντας να βυθιστώ στη στις σκέψεις μου χωρίς να έχω κάποιον να παρεμβαίνει.

Ναι, το αποφάσισα. Θα τα καθιερώσω αυτά τα μοναχικά πρωινά Σαββάτου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου