COCOONING - NO MONEY, HONEY | Τα κορίτσια και η βροχή...
Άλλη μια κουραστική βδομάδα έφτασε στο τέλος της. Παρασκευή απόγευμα και εγώ βάζω το κλειδί στην πόρτα του σπιτιού μου και επιστρέφω στην- πολυπόθητη είναι η αλήθεια, μετά από άλλο ένα οχτάωρο- ζεστασιά και γαλήνη του.
Κάνω μπάνιο, φτιάχνω καφέ και τριγυρνάω μέσα στο σπίτι με τα βρεγμένα μου μαλλιά να στάζουν («παιδί μου, θα κρυώσεις!» έρχεται η φωνή της μαμάς από τα παλιά).
Ευτυχώς, ζώντας πια μόνη, τέτοιους περιορισμούς δεν έχω. Μπορώ να περπατάω φρεσκολουσμένη, ξυπόλητη και να ζουλάω
τα δάχτυλά μου στο μαλακό χαλί του σαλονιού, από μικρή μ’ άρεσε εξάλλου να το κάνω αυτό!
Τα βήματά μου με φέρνουν μπροστά στην ντουλάπα. Την ανοίγω μηχανικά και ξεκινάω να ψάχνω ρούχα για την βραδινή έξοδο- ε τι μέσα να μείνουμε κοριτσοπαρέα, βράδυ Παρασκευής;
Τι να βάλω απόψε; Το κάργκο στρατιωτικό μου παντελόνι με τα μποτίνια που είναι στολισμένα με τρουκς; Μπα, φλατ παπούτσι δεν πρόκειται- θα βάλουν οι άλλες τα δωδεκάποντα
και θα φαίνομαι ένα και δέκα με τα χέρια στην ανάταση. Μήπως την παντελόνα μου με την πλεκτή oversized μπλούζα και τις δερμάτινες πλατφόρμες;
Όχι, πολύ καλή εμφάνιση για ένα ποτάκι με τα κορίτσια. Κοιτάω απ’ το παράθυρο, το πάει για βροχή.
Ξαφνικά μου φεύγει όλο το μεράκι για να βγω έξω. Όχι θέλω να κάτσω σπίτι, να βάλω την άνετη βελουτέ φόρμα μου- ναι αυτή που δείχνει τα ψωμάκια μου, ολόκληρα… καρβελάκια, που λέει και το αμόρε, και να χουχουλιάσω ακούγοντας τις σταγόνες να μαστίζουν τα παράθυρα.
Μετά τα απαραίτητα τηλέφωνα και τη σχετική γκρίνια, από τα δύο μας party animals βεβαίως βεβαίως, όλα έχουν κανονιστεί. Τα κορίτσια απόψε θέλουν ταινία, σπιτικό φαγητό και κρασί. Εντάξει το κρασί είναι το εύκολο, θα χαρεί και η κάβα στη γωνία. Το φαγητό επίσης, μια σαλάτα από φρέσκα λαχανικά και κριτσίνια με μια ωραιότατη σος (βλπ. Fun /Cocooning/Συνταγές).
Τι ταινία όμως να δούμε απόψε 5 κορίτσια δεσμευμένα που θέλουν να αναπολήσουν εποχές ξέγνοιαστες, φοιτητικές;
Αποκλείω τις κλασσικές « γυναικείες» (sex and the city κλπ). Απόψε θα πέσει κλάμα, σκέφτομαι και βγάζω από τη συλλογή το Σχέσεις Στοργής, το λατρεμένο δράμα για την αγάπη μητέρας- κόρης.
Το κουδούνι με προλαβαίνει ανάβοντας τα στικάκια χώρου που μυρίζουν βανίλια. Χαιρετούρες και φιλιά και σχεδόν αμέσως σερβίρεται το κρασί. «Στην υγειά της φιλίας !» είναι η πρόποση και πίνουμε όλες. Χαμηλώνω φώτα και βολεύομαι στο χαλί.
Αργότερα κι ενώ όλες οι φίλες μου παρακολουθούν αφοσιωμένες την ταινία, κλέβω λίγες στιγμές και τις κοιτάω.
Η μια έχει αγκαλιά το μαξιλάρι, η άλλη τρώει κριτσίνια, η τρίτη έχει κρεμαστεί στο μπράτσο του καναπέ και η τέταρτη έχει ξαπλώσει, με το κεφάλι της στα πόδια μου.
Σκέφτομαι πόσες και πόσες βραδιές έχουμε περάσει μαζί. Σε κλαμπ, σε πίστες, σε ρεμπετάδικα, έχουμε δώσει πολλά λεφτά ξενυχτώντας.
Η αποψινή βραδιά όμως, είμαι σίγουρη πως θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό όλων.
Γιατί μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένες με λίγο κρασί, κριτσίνια και τη συντροφια μας! Τόσο απλά!
Άλλη μια κουραστική βδομάδα έφτασε στο τέλος της. Παρασκευή απόγευμα και εγώ βάζω το κλειδί στην πόρτα του σπιτιού μου και επιστρέφω στην- πολυπόθητη είναι η αλήθεια, μετά από άλλο ένα οχτάωρο- ζεστασιά και γαλήνη του.Κάνω μπάνιο, φτιάχνω καφέ και τριγυρνάω μέσα στο σπίτι με τα βρεγμένα μου μαλλιά να στάζουν («παιδί μου, θα κρυώσεις!» έρχεται η φωνή της μαμάς από τα παλιά).
Ευτυχώς, ζώντας πια μόνη, τέτοιους περιορισμούς δεν έχω. Μπορώ να περπατάω φρεσκολουσμένη, ξυπόλητη και να ζουλάω
τα δάχτυλά μου στο μαλακό χαλί του σαλονιού, από μικρή μ’ άρεσε εξάλλου να το κάνω αυτό!
Τα βήματά μου με φέρνουν μπροστά στην ντουλάπα. Την ανοίγω μηχανικά και ξεκινάω να ψάχνω ρούχα για την βραδινή έξοδο- ε τι μέσα να μείνουμε κοριτσοπαρέα, βράδυ Παρασκευής;
Τι να βάλω απόψε; Το κάργκο στρατιωτικό μου παντελόνι με τα μποτίνια που είναι στολισμένα με τρουκς; Μπα, φλατ παπούτσι δεν πρόκειται- θα βάλουν οι άλλες τα δωδεκάποντα
και θα φαίνομαι ένα και δέκα με τα χέρια στην ανάταση. Μήπως την παντελόνα μου με την πλεκτή oversized μπλούζα και τις δερμάτινες πλατφόρμες;
Όχι, πολύ καλή εμφάνιση για ένα ποτάκι με τα κορίτσια. Κοιτάω απ’ το παράθυρο, το πάει για βροχή.
Ξαφνικά μου φεύγει όλο το μεράκι για να βγω έξω. Όχι θέλω να κάτσω σπίτι, να βάλω την άνετη βελουτέ φόρμα μου- ναι αυτή που δείχνει τα ψωμάκια μου, ολόκληρα… καρβελάκια, που λέει και το αμόρε, και να χουχουλιάσω ακούγοντας τις σταγόνες να μαστίζουν τα παράθυρα.
Μετά τα απαραίτητα τηλέφωνα και τη σχετική γκρίνια, από τα δύο μας party animals βεβαίως βεβαίως, όλα έχουν κανονιστεί. Τα κορίτσια απόψε θέλουν ταινία, σπιτικό φαγητό και κρασί. Εντάξει το κρασί είναι το εύκολο, θα χαρεί και η κάβα στη γωνία. Το φαγητό επίσης, μια σαλάτα από φρέσκα λαχανικά και κριτσίνια με μια ωραιότατη σος (βλπ. Fun /Cocooning/Συνταγές).
Τι ταινία όμως να δούμε απόψε 5 κορίτσια δεσμευμένα που θέλουν να αναπολήσουν εποχές ξέγνοιαστες, φοιτητικές;
Αποκλείω τις κλασσικές « γυναικείες» (sex and the city κλπ). Απόψε θα πέσει κλάμα, σκέφτομαι και βγάζω από τη συλλογή το Σχέσεις Στοργής, το λατρεμένο δράμα για την αγάπη μητέρας- κόρης.
Το κουδούνι με προλαβαίνει ανάβοντας τα στικάκια χώρου που μυρίζουν βανίλια. Χαιρετούρες και φιλιά και σχεδόν αμέσως σερβίρεται το κρασί. «Στην υγειά της φιλίας !» είναι η πρόποση και πίνουμε όλες. Χαμηλώνω φώτα και βολεύομαι στο χαλί.
Αργότερα κι ενώ όλες οι φίλες μου παρακολουθούν αφοσιωμένες την ταινία, κλέβω λίγες στιγμές και τις κοιτάω.
Η μια έχει αγκαλιά το μαξιλάρι, η άλλη τρώει κριτσίνια, η τρίτη έχει κρεμαστεί στο μπράτσο του καναπέ και η τέταρτη έχει ξαπλώσει, με το κεφάλι της στα πόδια μου.
Σκέφτομαι πόσες και πόσες βραδιές έχουμε περάσει μαζί. Σε κλαμπ, σε πίστες, σε ρεμπετάδικα, έχουμε δώσει πολλά λεφτά ξενυχτώντας.
Η αποψινή βραδιά όμως, είμαι σίγουρη πως θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό όλων.
Γιατί μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένες με λίγο κρασί, κριτσίνια και τη συντροφια μας! Τόσο απλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου